سلام؛ آیه ۴۰ سوره مبارکه نبأ به کدام یک از نام‌های قیامت اشاره دارد؟

پاسخ اجمالی

قرآن کریم در ارتباط با قیامت و تجسم اعمال آدم، و جزا دیدن انسان در برابر اعمال خویش، می‌‌فرماید قیامت روزى است که انسان منتظر دیدن جزاى اعمالى است که در زندگى دنیا انجام داده، و از پیش فرستاده است. کافر به جهت سختی آن روز، آرزو مى‌‏کند اى کاش خاکى بود، فاقد شعور و اراده، و در نتیجه آنچه را انجام داده، مرتکب نشده بود، و جزا داده نمى‌‏شد: «إِنَّا أَنْذَرْناکُمْ عَذاباً قَریباً یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ وَ یَقُولُ الْکافِرُ یا لَیْتَنی‏ کُنْتُ تُرابا»؛[۱] و ما شما را از عذاب نزدیکى بیم دادیم! این عذاب در روزى خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دست‌هاى خود فرستاده مى‌‏بیند، و کافر مى‌‏گوید: اى کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمى‌‏شدم)!
این آیه هم‌زمان می‌تواند به نام‌های مختلف قیامت اشاره داشته باشد. به عنوان مثال:

۱ – از آن‌جا که در آن روز گروه عظیمى به دلیل عملکرد بد خود در دنیا، غرق حسرت و اندوه می‌شوند. کافران وقتی اعمال زشت خود را مشاهده می‌کنند، دچار حسرت می‌شوند، از این‌رو «یوم الحسره» نامیده می‌شود.

۲ – در آن روزى که انسان نتیجه اعمالش را می‌بیند: یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ، «غابن» (برنده) و «مغبون» (بازنده) شناخته مى‌‏شوند، روزى که روشن مى‌‏شود چه کسانى در تجارت خود در عالم دنیا گرفتار غبن و زیان و خسران شده‌‏اند، «یوم التغابن» می‌باشد.

۳ – از آن جهت که در آن روز انسان از اعمال و عقاید خلاف خود نادم و پشیمان مى‏گردد؛ و می‌گوید ای کاش خاک بودم، پشیمانى که نتیجه‏اى برای شخص ندارد، «یوم الندامه» می‌باشد.

۴ – و به دلیل آن‌که اعمال و عقاید انسان در آن روز آشکار و برملا می‌شود، می‌تواند اشاره به «یوم تبلی السرائر» داشته باشد.

منبع:اسلام کوئسنت

[۱]. نبأ، ۴۰.