آیا لیله القدر متعدد است؟ و آیا روز هم جزو شب قدر است؟
آیا لیله القدر متعدد است؟ و آیا روز هم جزو شب قدر است؟
پاسخ اجمالی
شب قدر، شب مبارک و پر اهمیتی است که بنابر نص قرآن کریم در ماه رمضان قرار دارد.
در باره آنچه که در سؤال آمده است چند احتمال مطرح می شود:
۱ – منظور از تعدد شب قدر، یعنی در یک سال همان طور که مردم می گویند شب ۱۹ و ۲۱ و ۲۳ شب قدر باشد.
۲ – منظور از تعدد شب قدر، این باشد که شب قدر در زمان رسول الله (ص) وجود داشته است و بعد از ایشان، هم تکرار می شود.
۳ – منظور از تعدد شب قدر، این باشد که با توجه به اختلاف افق شهرهای مسلمان نشین و اختلاف در روزهای ماه مبارک رمضان هر منطقه شب قدر مخصوصی به خود داشته باشند.
در جواب بخش اول باید گفت: آنچه که مردم می گویند یک تسامح در گفتار است و یک شب قدر که شب نزول قرآن و تقدیر امور است بیشتر نداریم. خداوند می فرماید: “إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَهِ الْقَدْر”، ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم نه در شب های قدر.
نسبت به احتمال دوم باید گفت: بنا بر آیات قرآن و روایات، شب قدر مخصوص به زمان پیغمبر اکرم (ص) و نزول قرآن مجید نبوده، بلکه امرى است مستمر و شبى است مداوم که در همه سال تکرار مىشود، همانند عید قربان که در هر سال تکرار می شود؛ چراکه خداوند می فرماید:
۱ – “تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ فیها…”
۲ – ” فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیمٍ “
در این دو آیه “تنزل” و “یفرق” هر دو با صیغه مضارع آمده اند و دلالت بر استمرار می کنند.
در روایات هم آمده است: شب قدر در هر سال است و در این شب امر یک سال نازل می شود.
نسبت به احتمال سوم باید گفت: اختلاف افق باعث تعدد شب قدر نمی شود و مسلمانان اگر برای تشخیص شب اول ماه رمضان کوتاهی نکرده و به وظیفه شرعی خود در این باره عمل کرده و شب هایی را به خاطر احتمال شب قدر بودن، احیا نموده باشند، یقینا از الطاف خداوندی بهره مند می شوند و لو این که آن شب، واقعا شب قدر نباشد. البته بدیهی است که بعضی از خصوصیات شب قدر؛ مثل نزول ملائکه بر ولی خدا فقط در شب قدر واقعی اتفاق می افتد.
از روایات بر می آید که روز قدر در فضیلت داشتن همانند شب قدر است، اگر چه اموری؛ مانند تدبیر کارها و نزول ملائک در شب قدر صورت می گیرد. خداوند می فرماید: “ملائکه و روح در این شب تقدیرات امور را نازل می کنند“.
پاسخ تفصیلی
قبل از پرداختن به جواب باید تحلیلی نسبت به سؤال صورت گیرد و روشن گردد که منظور از تعدد، در سؤال پرسشگر محترم، چیست؟ آیا مراد این است که همه شب هایی که در دهه آخر ماه رمضان تعیین می‌شوند؛ یعنی شب های ۱۹، ۲۱، ۲۳، شب قدرند چون دارای اعمال مخصوصی هستند، یا شب قدر یکی از این شب ها است؟
یا منظور از تعدد این است که پرسشگر محترم می خواهد بداند، آیا شب قدر فقط یک بار بوده و آن هم در زمان حیات رسول گرامی اسلام (ص) و یا این که به طور متعدد تکرار شده است؟ و اگر مسئله تعدد صحیح است، آیا این تعدد شب قدر در زمان خود حضرت اتفاق می افتاده، یا این که پس از حیات ایشان هم تحقق پیدا می کند؟
یا منظور از تعدد این است که با توجه به اختلاف افق شهرهای مسلمان نشین در سراسر جهان و اختلاف ماه های قمری در این شهرها به طوری که در کشوری، اول رمضان به عنوان مثال روز سه شنبه است و در کشوری اول رمضان، روز بعد یعنی چهارشنبه است و به تبع آن، در شب های دهه آخر نیز اختلاف بوجود می آید. شب بیست و سوم ماه برای کشور اولی یک شب زودتر از دومی خواهد شد. بنابراین، شب قدر نمىتواند یک شب معین در سال بوده باشد. به این ترتیب قاعدتا هر کدام باید براى خود شب قدرى داشته باشند و شب قدر متعدد می شود.
پاسخ احتمال اول این است که، بنابر نص قرآن کریم شب قدر در ماه رمضان قرار دارد[۱]، و بیش از یک شب هم نیست؛ چرا که خداوند می فرماید: “ِنَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَهِ الْقَدْر“.[۲] قرآن را در شب قدر نازل کردیم نه در شب های قدر، اما به جهاتی[۳] این یک شب برای ما تبیین نشده است و گفته اند یکی از این شب های ۱۹ و…، شب قدر است و همه این شب ها را بیدار باشید و… تا بتوانید فضیلت شب قدر را درک کنید.[۴] اگر در روایات سه شب مشخص شده است؛ [۵] برای آن است که کار را برای بندگان خدا آسان کنند.
پاسخ احتمال دوم این است که نظر قرآن و اهل بیت (ع) بر این است که شب قدر در زمان حضرت رسول اکرم (ص) بوده و همچنان باقی است.
از آیه: “تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْر“،[۶] که صیغه مضارع (تنزل در اصل تتنزل بوده)، را به کار برده است، استمرار نزول ملائکه و روح فهمیده می شود.[۷]
همچنین در سوره دخان آیه ۶ در مورد شب قدر آمده است: “فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیم
أَمْراً مِنْ عِنْدِنا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلینَ ” که باز هم صیغه مضارع “یفرق” آمده که در زبان عربی نشانه استمرار فعل است.
روایات اهل بیت (ع) نیز بر این موضوع تأکید دارند.
امام جواد (ع) می فرماید: امام علی (ع) به حسن بن عباس فرمود: “شب قدر در هر سالی هست و در این شب، امر یک سال نازل می شود“.[۸]
پیامبر اکرم (ص) در جواب ابوذر که در مورد شب قدر سؤال کرده بود، فرمودند: “این شب، تا روز قیامت هست“.[۹]
مفسران اهل سنت هم بر این نظر هستند که شب قدر همچنان باقی است.[۱۰]
اما نسبت به احتمال سوم، قبل از طرح پاسخ از باب مقدمه می‌گوییم: در فرهنگ اسلام شب قدر به جهت خصوصیات منحصر به فردی که برای او است، از اهمیت زیادی برخوردار است و روایات زیادی در تأکید بر احیای آن و اهمیت دادن به آن وارد شده است. از آن جمله سید بن طاووس در کتاب شریف اقبال آورده است که، پیامبر (ص) از موسی(ع) نقل فرموده که گفت: الاهی من قرب تو را می خواهم، فرمود: قرب من از برای کسی است که بیدار باشد در شب قدر، گفت: الاهی رحمت تو را خواهم، فرمود: رحمت من از برای کسی است که رحم کند فقرا را در شب قدر، گفت: خدایا نجات می خواهم، نجات از آتش، فرمود: این برای کسی است که استغفار کند در شب قدر، گفت: خدایا رضای تو را می خواهم، فرمود: خشنودی من از برای کسی است که دو رکعت نماز بخواند در شب قدر.[۱۱]
از خصوصیات شب قدر است نزول قرآن، نزول فرشتگان و روح بر ولی خدا، همچنین بالاتر بودن عبادت آن یک شب از هزار ماه.[۱۲] و تدبیر و تقدیر وقایع و خلایق.[۱۳]
اما سؤال این است که با توجه به اختلاف افق در شهرهای مختلف، آیا تمام این خصوصیات برای همه اهالی شهرها با افق های متفاوت تکرار می شود؟
آنچه از نص قرآن کریم و ظاهر روایات بر می‌آید این است که شب قدر یک شب بیشتر نیست و خصوصیاتی که به ولی الله و امام معصوم (ع) بر می گردد همه در یک شب اتفاق می افتد؛ یعنی نزول ملائکه بر امام (ع) و اندازه گیری امور و حوادث و معیشت ها، همه در یک شب خاص است.
خداوند می فرماید: ” َنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ فیها “[۱۴] ملائکه و روح در این شب نازل می شوند و نزول قرآن در این شب بوده است: “ِنَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَهِ الْقَدْر“.[۱۵]
یا در روایات آمده است: در این شب امر یک سال نازل می شود.[۱۶]
اما از نظر درک همه فضیلت هایی که برای شب قدر گفته اند، عمل به وظیفه می تواند راه گشا باشد؛[۱۷]یعنی اگر با ادله ثابت شود که روز اول ماه رمضان چه روزی است، طبعاً شب قدر هم مشخص می شود و مسلماً اعمال و شب زنده داری ها و احیای آن شب بدون اجر باقی نمی ماند و امید است که همان پاداش شب زنده داران در شب قدر به انسان داده شود، و لو این که واقعا آن شب، شب قدر نباشد[۱۸]، البته به شب زنده داری در دهه آخر ماه رمضان توصیه شده است و شاید این سنت اسلامی بدان جهت باشد که اطمینان به درک شب قدر برای ما حاصل شود.
حال آیا روز قدر هم در شأن و منزلت همانند شب آن است؟ در جواب باید گفت: اگرچه وقایعی همچون نزول ملائکه بر ولی الله (ع) در شب قدر است، اما روز قدر هم در ارزش و فضیلت همانند شب آن است.[۱۹]
مرحوم شیخ عباس قمی در اعمال شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان می گوید: روزهای این شب ها را نیز باید حرمت داشت و به عبادت و تلاوت و دعا به سر آورد؛ زیرا که در احادیث معتبره وارد شده است که روز قدر در فضیلت مثل شب قدر است.[۲۰]
منبع:اسلام کوئست
[۱] از کنار هم قرار دادن این دو آیه: ” شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن” و “انا انزلناه فی لیله القدر”، چنین چیزی استفاده می شود.
[۲] قدر، ۱.
[۳] گفته شده است: خداوند چند چیز را در چند چیز مخفی کرده است: شب قدر را در میان شب ها، وقت قیامت را در میان اوقات، اسم اعظم را در میان اسماء ، ساعات اجابت دعا را در ساعات مختلف، رضای الاهی را در همه طاعات و اولیای خاص را میان همه بندگان، تا مردم همه ی شب ها را محترم شمرده و در همه اوقات از گناه پرهیز کنند، همه انسان ها را احترام کنند و در همه طاعات رضای او را بجویند.
[۴] شاید به خاطر همین مطلب باشد که پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) دهه آخر ماه مبارک رمضان را به احیا و شب زنده داری مشغول بودند، البته ممکن است گفته شود: پیامبر (ص) و امامان (ع) از شب قدر آگاهی داشتند و شب زنده داری آنان در دهه آخر دلیل و سرٌ دیگری داشته است و یا این که برای تعلیم دیگران بوده است که آنان این روش احتیاطی را عملا از معصومین یاد بگیرند.
[۵] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی ج ۴، ص ۱۵۹، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۶۵ش.
[۶] قدر، ۴.
[۷] تفسیر نمونه، ج ۲۷، ص ۱۸۵.
[۸] کافی ج ۱، ص ۵۳۲، ح ۱۱.
[۹] مجلسی، محمد باقر، بحار الإنوار، ج ۲۵، ص ۹۷، مؤسسه الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.
[۱۰] فخر رازی، تفسیر کبیر، ج ۳۲، ص۲۹، دارالاحیاء، بیروت.
[۱۱] سید بن طاوس، اقبال الأعمال، ص ۱۸۶، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۶۷ش.
[۱۲] طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان، ج ۲۰، ص ۳۳۲ ، جامعه مدرسین.
[۱۳] برای آگاهی بیشتر رجوع شود: احکام القرآن، ابن عربی، ج ۴، ص ۱۹۶۱، دارالمعرفه.
[۱۴] قدر،۴ .
[۱۵] قدر،۱ .
[۱۶] تفسیر کنزالدقائق، ج ۱۴، ص ۳۵۹.
[۱۷] البته به احتمال سوم پاسخ دیگری هم داده شده است؛ مثلا در تفسیر نمونه ج ۲۷ ص۱۹۳ آمده است: شب همان سایه نیم کره زمین است که بر ، نیم کره دیگر مىافتد ، و مىدانیم این سایه همراه گردش زمین در حرکت است ، و یک دوره کامل آن در بیست و چهار ساعت انجام مىشود ، بنابر این ممکن است شب قدر یک دوره کامل شب به دور زمین باشد ، یعنى مدت بیست و چهار ساعت تاریکى که تمام نقاط زمین را زیر پوشش خود قرار مىدهد شب قدر است که آغاز آن از یک نقطه شروع مىشود و در نقطه دیگر پایان مىگیرد (دقت کنید)، روی این اساس دیگر تعدد شب قدر بخاطر تعدد افق ها از اساس منتفی می شود.
[۱۸] روایاتی در باب تسامح در ادله سنن نقل شده که این معنا را می فهماند.
هشام بن سالم از ابی عبدالله (ع) نقل می کند که حضرت فرمود: اگر کسی بشنود – که فلان عمل و یا فلان کار در زمانی خاص – دارای ثواب است و عمل کند و بعد بفهمد که چنین نبوده و آن روایتی که به او رسیده صحیح نبوده خداوند آن ثواب را به او عطاء می کند اگرچه عمل بحسب واقع (واقع زمانی یا مکانی) دارای چنین اجر و ثوابی نبوده باشد. القواعد، سید محمد کاظم مصطفوی، جامعه مدرسین، ص ۹۶.
[۱۹] “لیله القدر فی کل سنه و یومها مثل لیلتها، شب قدر در هر سالی هست و روزش در ارزش همانند شبش است”، شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، به نقل از تفسیر نسیم رحمت، ص ۴۷۳. آنچه در تهذیب آمده مسلما از استنباطات شخصی شیخ طوسی نیست و آن را از امام معصوم (ع) نقل کرده است.
[۲۰] شیخ طوسی، التهذیب ج ۴، ص ۳۳۱، ح ۱۰۱، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۶۵ش.
پاسخ دهید