۱ – علّامه فقیه مولانا سلطان محمود بن غلام علی الطبسی (ره): در امل الآمل می گوید: وی فاضل، فقیه، آشنا به (ادبیات) عربی، جلیل القدر و قاضی بوده است. از جمله آثار او کتاب مختصر شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، اثبات الرجعه رساله ای در علم عروض بوده است. علّامه نوری (ره) او را از شاگردان امام مجلسی (ره) شمرده است. می گویم: این شخصیت جلیل القدر از علمای شهر ما که شهری قدیمی است، می باشد. بسیاری از عالمان بزرگ و برجسته برای تحصیل علوم دینی به این شهر وارد شده اند. برخی مدارس علمیه طبس عبارتند از: مدرسه میرزا رفیع، مدرسه دو منار، مدرسه وسیع و گسترده به نام «حسینیه» و…

۲ – مولی محمد ابراهیم بن محمد علی طبسی از شاگردان میرزا محمد بن عبد النبی اخباری.

۳ – مولی فقیه علّامه شیخ محمد باقر طبسی. وی برادر علامه حجه فقیه مولی میرزا محمد ابراهیم طبسی بوده است.‏

۴ – تاج الدین ابراهیم بن قصاع طبسی

۵ – خطیب جلیل شیخ محمّد صادق طبسی صاحب کتاب منهج السداد فی ترجمه نجاه العباد.

۶ – مولی محدّث فقیه حیدر بن نعمه الله طبسی صاحب کتاب صحائف الاعمال به زبان فارسی.

۷ – محدّث بزرگ مولی شیخ حسن بن مولی سلطان محمد واعظ طبسی گلیکی زنده در سال ۱۲۸۷ه

۸ – عالم عامل محقّق دقیق مغفور مولانا محمد هادی طبسی صاحب کتاب مقتبس الاثر فی شرح الباب الحادی عشر. وی از شاگردان علامه مجلسی (ره) و تقریبا تا سال ۱۱۲۱ق زنده بوده است.

۹ – عالم بسیار با تقوا و اهل ورع، زبده الطالبین و عمده العلماء مولانا محمد بن حسن مشهدی طبسی مؤلّف کتاب مرشد الخواص. او در ۱۸ رجب ۱۲۲۳ ق از تالیف این کتاب فارغ شده است.

۱۰ – مولی و فقیه بزرگ زین العابدین پدر شیخ جلیل محمد علی رئیس الاسلام

۱۱ – علامه کامل مولی محمد رضا پدر علامه فقیه آقا محمد باقر میدانی.

۱۲ – مولی عبد الواحد و فرزندش فقیه آقا میرزا محمد ابراهیم معروف به آقا میرزا. او بزرگ مردی فقیه، اصولی، محدّث، حکیم، قاضی، بسیار دلسوز و مهربان و کریم بود. او دارای چهار فرزند بود:

۱۳ – مولی جلیل القدر میرزا محمد علی مشهور به آقا بزرگ. او فقیه، اصولی، حکیم و محدّث بوده است.

۱۴ – آقا محمد رضا مشهور به آقا میانه. (م۱۳۷۶ق) وی نیز فقیه، حکیم، متکلّم، خطیب و بحّاث چیره دستی بوده است.

۱۵ – شیخ جلیل القدر علامه معروف به آقای مشارق.

۱۶ – عالم فاضل شیخ ذبیح الله مشهور به آقای شیری.

۱۷ – مولی موسی طبسی و فرزندش حاج مؤمن صاحب کتاب مناهج العرفان.

۱۸ – حاج محمد تقی طبسی از شاگردان محقّق آقا جمال الدین خوانساری. صاحب کتاب ادعیه الاسابیع و ترجمه منهج الدعوات و ترجمه ادعیه الاسابیع بوده است. او این کتابها را به دستور شاه سلطان حسین صفوی ترجمه کرده است. همچنین وی حاشیه ای هم بر مدارک داشته است.

۱۹ – مولی عبد علی طبسی صاحب کتاب االاسئله الطبسیه.

۲۰ – محمد علی بن محمد بن محمود بن مولانا علی طبسی صاحب کتاب تکمله زبده البیان. وی به سال ۱۰۸۴ق نگارش این کتاب را به پایان رسانیده است.

۲۱ – سید امیر حسین بن روح الله حسینی طبسی مشهور به صدر جهان. او در حیدر آباد سکنی گزید و در آنجا از دنیا رفت. نام کتابش ذخیره الجنّه فی اعمال السنه و الادعیه و الآداب است.

۲۲ – علّامه شیخ حسین طبسی

۲۳ – مولی معین طبسی صاحب حاشیه بر شرح مطالع.

۲۴ – مولی محمد رفیع بن عبد الواحد

۲۵ – مولی احمد بن حاج محمد طبسی سکاکی مترجم کتاب الدر النظیم فی خواص القرآن الکریم

۲۶ – شیخ فقیه آیت الله العظمی محمد حسین طبسی. وی فقیهی وجیه، محور تقوا و علم و مجسمه فضل و حلم و از مراجع تقلید زمان خود، بوده است. او نزد اساتیدی چون حجت فقیه مولی میرزا محمد ابراهیم طبسی، مجدد (میرزای بزرگ) شیرازی، سید محمد اصفهانی و شیخ محمد کاظم خراسانی (آخوند خراسانی) تلمّذ کرده است. وی پس از وفات مجدد شیرازی به طبس بازگشت و لباس ریاست و مرجعیت را به تن نمود. عده بسیاری از اعلام از جمله فقیه مولی محمد بن مولی علی اکبر طبسی نزد او تلمّذ و از محضرش استفاده کردند.

[۱] ترجمه محمد علی مروجی طبسی برگرفته از کتاب: ذرایع البیان فی عوارض اللسان، آیت الله العظمی شیخ محمّد رضا طبسی نجفی (ره)