سؤال من در مورد آیه ولایت یعنی آیه ۵۵ سوره مائده است؛ آیه می‌گوید که امام علی(ع) در هنگام نماز صدقه دادند….. حال سؤال این جاست که حضرت علی(ع) در زمان پیامبر(ص) فقیر بودند پس بنابر این یک زره را به عنوان مهریه حضرت زهرا(س) دادند… زکات هم که بر انسان فقیر واجب نیست…و نباید زکات بدهد….پس چرا با این‌که زکات بر ایشان واجب و لازم نبود این کار را کردند؟

پاسخ اجمالی

حضرت علی (ع) هیچگاه فقیر و تنگدست نبوده اند بلکه همواره با تلاش و زحمت، اموال فراوانی بدست می آورده اند و همه را در راه خدا انفاق می کرده اند، و چیزی برای خود باقی نمی گذاشتند .آنچه در آیه شریفه در باره زکات دادن ایشان آمده است یکی از این موارد است.
علاوه بر این که در فرهنگ قرآن در مواردی به صدقات مستحبی هم زکات گفته شده است که این نوع صدقات را همه افراد می توانند پرداخت کنند.

پاسخ تفصیلی

اولاً: طبق آنچه در سیره ی حضرت علی(ع)  آمده، ایشان هیچگاه فقیر و تنگدست نبوده اند بلکه همواره با تلاش و زحمت، اموال فراوانی بدست می آورده اند ولی آن ها را در راه خدا انفاق می کرده اند،، و چیزی برای خود باقی نمی گذاشتند. داستان های متعدد به دوش کشیدن نان خرما و بر در خانه ی بینوایان بردن ایشان مشهور تر از آن است که ما بخواهیم گوشه ای از آن را نقل کنیم . همچنین ایشان بخش مهمی از اموال و دارایی خود را صرف آزاد کردن بردگان می نمودند تا آنجا که می نویسند هزار برده را از دسترنج خود آزاد نمود، به علاوه سهم او از غنائم جنگی نیز قابل ملاحظه بود، بنابراین، اندوخته مختصری که زکات به آن تعلق می گیرد و یا نخلستان کوچکی که واجب باشد زکات آن را بپردازد چیز مهمی نبوده است که علی (ع) فاقد آن باشد.[۱]

پس  اگر در جایی صحبت از فقر ایشان شده بدلیل انفاق بیش از حد آن بزرگوار است. آنچه در آیه شریفه در باره زکات دادن ایشان آمده است یکی از این موارد است و بیانگر آن است که حتی در حال رکوع نیز ایشان از دستگیری فقراء چشم پوشی نمی کردند.

ثانیا: در قرآن مجید در موارد زیادی به صدقات مستحبی هم زکات گفته شده است مثلا در بسیارى از سوره‏هاى مکى کلمه” زکات” آمده که منظور از آن همان  زکات مستحبّی است[۲]، زیرا وجوب زکات مسلما بعد از هجرت پیامبر (ص) به مدینه، بوده است.[۳]

علامه طباطبائی در المیزان می فرمایند:

اگر مى‏بینید امروز وقتى زکات گفته مى‏شود ذهن منصرف به زکات واجب شده و صدقه به ذهن نمى‏آید، نه از این جهت است که بر حسب لغت عرب صدقه زکات نباشد بلکه از این جهت است که در مدت هزار و چند سال گذشته از عمر اسلام، متشرعه و مسلمین زکات را در واجب بکار برده‏اند، و گرنه در صدر اسلام زکات به همان معناى لغوى خود بوده و معناى لغوى زکات اعم است از معناى مصطلح آن، و صدقه را هم شامل مى‏شود. در حقیقت زکات در لغت مخصوصا اگر در مقابل نماز قرار گیرد، به معناى انفاق مال در راه خدا و مرادف آنست، کما اینکه همین مطلب از آیاتى که احوال انبیاى سلف را حکایت مى‏کنند بخوبى استفاده مى‏شود…». [۴]

آیه ۵۵ سوره ی مائده که به نقل اکثر مفسرین[۵] درباره ی جریان انفاق حضرت علی (ع) است، که در حال رکوع اتفاق افتاده و انگشترشان را به فقیر داده اند،نیز ممکن است از همین قبیل باشد.

پس بر فرض این که زکات واجب به حضرت علی(ع)  تعلق نمی گرفته، انفاق انگشتری می تواند صدقه به فقیر و یکی از انفاق های مستحبی ایشان باشد.

 منبع:اسلام کوئست

[۱] تفسر نمونه، ج ۴، ص ۴۲۹.

[۲] آیه ۳ سوره نمل و آیه ۳۹ سوره روم و ۴ سوره لقمان و ۷ سوره فصلت و غیر اینها.

[۳] تفسیر نمونه، ج‏۴، ص: ۴۳۰

[۴] ترجمه تفسر المیزان، ج ۶، ص ۱۱.

[۵] تفسیر نمونه، ج ۴، ص ۴۲۴.