در مورد حکیم بودن قرآن چه نکاتی را می‌شود مطرح نمود؟

پاسخ اجمالی

خداوند در آیات مختلف، از قرآن با صفت «حکیم» یاد می‌کند؛ مانند «وَ الْقُرْآنِ الْحَکیم»؛[۱]‏ «وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ»،[۲]«الْکِتابِ الْحَکیم».[۳]
توصیف قرآن به حکیم بودن؛ می‌تواند اشاره به زوایای مختلف این کتاب آسمانی داشته باشد؛ به عنوان نمونه:
۱ –  حکیم است؛ یعنی حکمت در آن تبلور یافته و مستقر شده، و حکمت عبارت است از معارف حقیقى و فروعات آن، از شرایع، عبرت‌ها و موعظه‌ها.[۴]
۲ – قرآن از آن جهت حکیم است که آیاتش داراى چنان استحکام و نظمی است که هر گونه باطل و خرافه را از خود دور می‌‏سازد؛ جز حق نمی‌گوید و جز به راه حق دعوت نمی‌‏کند.[۵]
۳ – کلامى است که از جانب حکیم مطلق نازل شده است.[۶]
۴ – حکیم است به دلیل نبود اختلاف و تناقض میان آیاتش؛ محفوظ ماندن آن از هر گونه تغییر و تحریف.[۷]
۵ -قرآن کتاب حکیم است؛ یعنی از جهت حلال و حرام و امر و نهی محکم است.[۸]

اسلام کوئیست

[۱]. یس، ۲.

[۲]. آل عمران، ۵۸.

[۳]. یونس، ۱.

[۴]. طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏۱۷، ص ۶۲، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.

[۵]. مکارم شیرازی، ناصر تفسیر نمونه، ج ‏۸، ص ۲۱، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.

[۶]. کاشانى، ملا فتح الله تفسیر منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، ج ‏۴، ص ۳۵، تهران، کتابفروشى محمد حسن علمى، ۱۳۳۶ش.

[۷]. حقى بروسوى، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج ۷، ص ۳۶۶، دارالفکر، بیروت، بى‌تا.

[۸]. سمرقندى، نصر بن محمد بن احمد، بحرالعلوم، ج ۳، ۱۱۵،  بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا.