سلام علیکم. در سوره مائده آیه ۶۴ چنین می‌فرماید: تا قیامت میان آنها کینه و دشمنی قرار دادیم. آیا این آیه با بر قراری عدالت کامل توسط امام مهدی(ع) در روی زمین تضاد ندارد؟

پاسخ اجمالی

پیمان شکنى یهود و خلاف‌‏کاری‌هاى آنان سبب شد که عوامل عداوت و دشمنى و بذر نفاق و اختلاف در میان آنها پاشیده شود؛[۱] و همچنان دسته بندی‌هاى توأم با عداوت و دشمنى در میان آنها ادامه دارد. شاید نیاز به تذکر نباشد که این عاقبت دردناک منحصر به یهود و مسیحیان و غیر مسلمانان نیست، حتی اگر مسلمانان هم راه آنها را به پویند به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد.


در پاسخ این پرسش که از احادیث و روایات استفاده می‌شود که پس از ظهور مهدى(عج) تنها آیین در سرتاسر جهان آیین اسلام است، و این با مسئله مطرح شده در آیه ۶۴ سوره مائده(باقی ماندن یهود و…) چگونه قابل جمع است؟! باید گفت؛ ممکن است که یهود (و یا مسیحیت و …) در عصر ظهور حضرت(ع) به صورت یک اقلیت بسیار ضعیف در جهان باقى بماند؛ زیرا می‌دانیم در آن عصر نیز آزادى اراده انسان‌ها از بین نمى‌‏رود و دین جنبه اجبارى پیدا نمى‌‏کند، اگر چه اکثریت قاطع مردم جهان راه حق را می‌یابند و به آن مى‌‏گروند و مهم‌تر از همه این‌که حکومت روى زمین یک حکومت اسلامى خواهد بود.[۲]


بنابر این برقراری عدالت کامل توسط حضرت مهدی(ع) بدان معنا نیست که دیگر هیچ گناهی انجام نمی‌شود، هیچ کینه‌ای وجود ندارد و …، بلکه بدان معنا است که شخص مظلوم در صورت دادخواهی حتماً به حق خود خواهد رسید و امنیت اجتماعی در مقیاس وسیع برقرار خواهد شد.

 

منبع:اسلام کوئست

[۱]. اگرچه می‌دانیم آثار اسباب تکوینى و طبیعى به خدا نسبت داده می‌شود.

[۲]. ر. ک: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ‏۴، ص ۳۱۹، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.