خداوند در آیه ۷۶ سوره انبیاء می فرماید: «نوح و خانواده‌اش را از طوفان نجات دادیم». همچنین در آیه ۷۷ سوره صافات اعلام می کند که «و فرزندانش را همان بازماندگان (روى زمین) قرار دادیم»، اما بر اساس آیات ۴۲ و ۴۳ سوره هود یکی از پسران نوح غرق شد. آیا این آیات با هم سازگاری دارند؟

پاسخ اجمالی

دو پاسخ در مورد این پرسش می‌توان ارائه نمود:
اول: در تمام زبان‌ها امری رایج است که لفظ عامی بیان می‌شود، اما اکثریت مصادیق آن عام مورد نظر است، نه تمام آنان. بر این اساس، حتی اگر فرزند حضرت نوح(ع) را از اهل او بدانیم؛ با توجه به این‌که بخش بزرگ‌تری از نسل نوح(ع) نجات یافته و تنها یک زن و یک فرزند او دچار طوفان شدند، هیچ مشکلی در معنای آیات به وجود نخواهد آمد.

دوم: مراد از اهل بیت نوح(ع)، تنها آنانی بودند که هم از نسل او بوده و هم به او ایمان آورده بودند که تمامشان نجات یافتند، اما فردی که از نسل ایشان بوده اما به او ایمان نیاورده، عملاً مصداق اهل بیت نوح(ع) نبوده است تا وعده نجات شامل حال او شود. آیه «یا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِحٍ»[۱] دقیقاً به همین موضوع اشاره می‌کند و این پسر نوح را از اهل بیت آن پیامبر بزرگوار خارج می‌کند.

علاوه بر دو مورد فوق، نقل‌هایی وجود دارد که اساساً این شخص، فرزند مستقیم حضرت نوح(ع) نبوده، بلکه فرزند آن همسری بوده که خود نیز در طوفان غرق شد.[۲]

منبع:اسلام کوئست

[۱]. هود، ۴۶: «ای نوح! او از اهل تو نیست، او کرداری نادرست داشت».

[۲]. «عن بکر بن محمد قال: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) یَقُولُ‏: وَ نادى‏ نُوحٌ ابْنَهُ أَیْ ابْنَهَا، وَ هِیَ لُغَهُ طَیّ»‏؛ حمیری، عبد الله بن جعفر، قرب الإسناد، ص ۴۱، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.